بادبادک باز

در یک روز سرد ابری زمستان 1975 در دوازده سالگی شخصیتم شکل گرفت. دقیقا آن لحظه یادم مانده؛ پشت چینه مخروبه‎ای دولا شده بودم و کوچه کنار نهر یخزده را دید می‎زدم. سالها از این ماجرا می‎گذرد، اما زندگی به من آموخته است آنچه درباره از یاد بردن گذشته‎ها می‎گویند درست نیست. چون گذشته با سماجت راه خود را باز می‎کند. حالا که به گذشته برمی‎گردم، می‎بینم تمام این بیست و شش سال به همان کوچه متروک سرک کشیده‎ام.

یکی از روزهای تابستان گذشته دوستم رحیم خان از پاکستان تلفن کرد. از من خواست به دیدنش بروم. گوشی در دست توی آشپزخانه بودم و می‎دانستم که فقط رحیم خان پشت خط نیست. این گذشته‎ام بود. با گناه‎هایی که کفاره‎اش را نداده‎ام.

 

کتاب "بادبادک باز"

نوشته خالد حسینی

ترجمه مهدی غبرائی

انتشارات مروارید

کتاب

وقتی دلم برای کتاب هایم تنگ می شود...

 

*کتاب ها دوستان خوب ما هستند.

 

 

*کتابها باعث رشد افکار ما می شوند.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

*ما باید عادت به کتابخوانی را از سنین کودکی آغاز کنیم.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

*ما باید در همه حال کتاب بخوانیم.