دانلود نمایشنامه های ساموئل بکت (در انتظار گودو) و (دست آخر)

ساموئل بکت
برنده جایزه نوبل ادبی در کتاب دست آخر در قالب نمایشنامه‌ای تک پرده‌ای، ماجرای زندگی یک ارباب را به همراه خدمتکارانش شرح می‌دهد که گویی تنها بازمانده‌ های جهان هستند و دچار رنجی عجیب شده‌اند. آنطور که مشهور است کتاب در مورد آخر جهان است، اما همۀ نمایشنامه‌ها بکت نوعی دست آخر محسوب می‌شوند. آنها به‌طور مشخص در مورد زوال، پوسیدگی و اضمحلال هستند و نیز در باب فاجعه. در کار بکت فاجعه نه تنها قابل‌ نقل به صورت مستقیم نیست، بلکه اساسا پایان نمی‌یابد، همیشه بیخ‌گوش ماست.

با ما همراه باشید. https://eitaa.com/filmbinim
کتاب نمایشنامه در انتظار گودو و دست آخر

صحنه و صحنه پردازی

زمینه ای است که اشخاص داستان نقش خود را در آن بازی می کنند. محل وقوع داستان را ظاهراً فقط به یاری توصیف ساده می توان به خواننده منتقل ساخت اما برای این کار شیوه های دیگری نیز وجود دارند که به یک اندازه مؤثر نیستند. بخش عمده توصیف لازم را می توان به یاری جمله های کوتاهی که با گفتگو یا حوادث درآمیخته باشند به انجام رساند. استفاده از گتفگوی اشخاص داستان، برای انتقال محیط، شیوه مناسب و مؤثری است، اما نویسنده باید جانب احتیاط را از دست ندهد و قیودی بر کار خویش اعمال کند.

برای انتقال محیط داستان سه راه وجود دارد:

وصف مستقیم یا ساده محیط؛

توصیف آمیخته به نقل گفتگو؛

توصیف به یاری گفتگو.

درام و نمایش

درام، نمایشنامه و داستانی که موضوع آن غم انگیز و شادی بخش باشد. لفظی که گاه به معنی تئاتر به طور کلی و گاه به معنی جنبه‌های خاص هنر نمایش به کار می­رود. در یونان باستان، مراد از این کلمه کاری بود که بر روی صحنه نمایش در برابر چشم تماشاگران روی میداد. از اینجاست که کلمه درام را در بیشتر موارد به معنای تئاتر یا نمایش به طورکلی در هرکشوری یا در هر عصری می­توان به کار برد و هریک از اشکال و شاخه­های گوناگون هنر نمایش را جزئی از مفهوم کلی درام به شمار آورد.

در فرانسه و در قرن 18 میلادی معنی خاصی به مفهوم کلی درام افزوده شد و این معنی تا امروز اشکال گوناگونی یافته است، به این معنی درام، نوعی خاص از درام به مفهوم کلی است