گریه بر کودکی که نیست

گریه بر کودکی که نیست

خوانشی متفاوت از داستان "یک موضوع موقت" با رویکرد نقد روانکاوانه

"یک موضوع موقت" روایت کوتاهی است از زندگی شبا و شوکمار، زن و شوهر جوانی که فرزندشان شش ماه پیش مرده به دنیا آمده و رنج از دست دادن فرزند، باعث سردی رابطه ایشان شده و رونق و طراوت گذشته از زندگی شان رخت بربسته است. این دو، زندگی یکنواخت و کسل کننده ای را می گذرانند و تلاش می‌کنند تا از یکدیگر و دوستانشان بگریزند و حتی در مقابل هم دیده نشوند. این روند ادامه دارد و شبا وقت خود را با کار (ویراستاری) پر می کند و شوکمار به بهانه نوشتن پایان نامه اش در خانه مانده است. تا اینکه اداره برق، اطلاعیه‌ای با یک موضوع موقت، مبنی بر خاموشی شبانه ناشی از تعمیر اختلال سیم برق را برای ایشان می‌فرستد و ایشان 5 شب و به مدت 1 ساعت برق نخواهند داشت.

نقد ادبی روانکاوانه، (Psychoanalytic Literary Criticism)

نقد ادبی روانکاوانه، (یا وقتی عقده های روانی نقد می شوند)

گونه ای از نقد ادبی است که در آن روش ها، مفاهیم، نظریه ها و فرم های به کار رفته متأثر از سنت روانکاوی است که توسط پدر روان شناسی مدرن فروید بنا نهاده شد. از همان نخستین روزهای پیدایش روانکاوی، خوانش روانکاوانه نیز در محافل ادبی مغرب زمین رایج شد و اکنون از یکی رویکردها و روش های اصلی نقد ادبی محسوب می شود. در این شیوه از نقد ادبی به متن به مثابه یک رویا می نگرند و منتقد به تاویل آن می پردازد تا به لایه های نهفته آن پی ببرد. به نقد ادبی روانکاوانه ، نقد روانشناختی نیز می گویند.

این شیوه نقد می‌تواند سرنخهای بسیاری را برای فهمیدن و حل مسائل و معماهای یک اثر در اختیارمان قرار دهد و ابزاری دقیق و کامل برای خواندن کلماتی باشد که در اثر نوشته نشده و مدّ نظر نویسنده بوده است.