قلم را، دفترم را دوست دارم

قلم را، دفترم را دوست دارم

واین طبع ترم را دوست دارم

چقدر اینکه برایت، در زیارت

غزل می آورم را دوست دارم

یکی از این سحرها شاعرم کرد

سحرهای حرم را دوست دارم

سحرها در شبستان گوهرشاد

نماز مادرم را دوست دارم

نگینش را همین مشهد خریدم

اگر انگشترم را دوست دارم

میان عاشقان دل شکسته

غم دور و برم را دوست دارم

کنیز خواهرت هستم که گفتی

کنیز خواهرم را دوست دارم

به لطف  آن سه باری که می آیی

جهان دیگرم را دوست دارم 

شفا می خواستم اما کنارت

همین که بهترم را دوست دارم

وداعی نیست در رسم کریمان 

سلام آخرم را دوست دارم

 

شاعر: زهرا بشری موحد