عصر نویسنده

من نه روزم، نه شب، من می‌خواهم عصر باشم تا آدم‌ها در من عصرانه بخورند

عصر نویسنده

من نه روزم، نه شب، من می‌خواهم عصر باشم تا آدم‌ها در من عصرانه بخورند

عصر نویسنده
آخرین نظرات

درام و نمایش

شنبه, ۲ مرداد ۱۳۹۵، ۰۲:۵۶ ب.ظ
درام، نمایشنامه و داستانی که موضوع آن غم انگیز و شادی بخش باشد. لفظی که گاه به معنی تئاتر به طور کلی و گاه به معنی جنبه‌های خاص هنر نمایش به کار می­رود. در یونان باستان، مراد از این کلمه کاری بود که بر روی صحنه نمایش در برابر چشم تماشاگران روی میداد. از اینجاست که کلمه درام را در بیشتر موارد به معنای تئاتر یا نمایش به طورکلی در هرکشوری یا در هر عصری می­توان به کار برد و هریک از اشکال و شاخه­های گوناگون هنر نمایش را جزئی از مفهوم کلی درام به شمار آورد.

در فرانسه و در قرن 18 میلادی معنی خاصی به مفهوم کلی درام افزوده شد و این معنی تا امروز اشکال گوناگونی یافته است، به این معنی درام، نوعی خاص از درام به مفهوم کلی است و این نوع از آن­جا ناشی شد که شکل منظوم و مصنوعی تراژدی­ها و کمدی­های کلاسیک فرانسوی در قرن 18م جای خود را به نثر ساده و آزاد داده و مسائل عادی زندگی جایگزین موضوع­های والا و بلند تراژدی­های کلاسیک شد و در نتیجه، نمایشنامه­هایی به وجود آمد که نه با اصول معمول تراژدی مطابقت داشت نه با قرارهای مرسوم کمدی. کوشش در نمایاندن شکل عادی زندگی سبب شد که نکات غم انگیز و خنده آور در کنار هم قرار گیرند. همین شیوه بود که بسط و ادامه یافت و به ایجاد درام­های رئالیستی اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 مانند نمایشنامه‌های ایبسن و چخوف منجر گردید. در این درام­ها دوش به دوش نکات غم انگیز و خنده آور، مسائلی مطرح می­شد که نه غم انگیز بود و نه خنده آور و میزان خنده و گریه و مسائل معمولی و پست و بلند در این درام­ها بیش و کم به نسبت وجود آن­ها در زندگی بود. (دهخدا، ذیل واژه درام.)

امروزه عموماً واژه‌های درام و نمایش، همین طور دراماتیک و نمایشی را به یک معنا به کار می‌برند. با این حال باید به تفاوت­های ظریف آن­ها واقف بود. واژه‌ دراماتیک[1] به هر چیزی اطلاق می‌شود که به تئاتر مربوط باشد، یا برای تئاتر باشد، یا منشأ آن از تئاتر باشد؛ مثل اثر دراماتیک، سبک دراماتیک و... ؛ اما واژه‌ نمایش همه‌ آن­چه را که واژه‌ دراماتیک القا می‌کند، شامل نمی‌شود.

«اصولاً نمایش در فارسی، مفهوم وسیع‌تری دارد. در فارسی هر چیزی را که به معرض تماشا گذارده می‌شود، با نمایش بیان می‌کنند؛ مثلاً رقص، آواز یا عملیات اکروباتیک راهم نمایش می‌گویند و ترکیباتی مثل نمایشگاه که در برابر Exposition به کار می‌رود. این، وسعت مفهوم کلمه را نشان می‌دهد، در حالی که درام حالت اختصاصی‌تری دارد و صرفاً به تئاتر تعلق دارد». (همدانی، 1353-1354، مبحث تعاریف).

با این اوصاف و با چشم پوشی از اختلاف نظرهایی که پژوهشگران بر سر واژه‌ دراماتیک و نمایش دارند، مراد از عناصر دراماتیک ادبیات نمایشی در این پژوهش، همان­طور که در فصل اول گذشت، عناصری است که اثر ادبی را جالب توجه، مهیج، متحرک و نمایشی می‌سازند. بر این اساس اصلی­ترین تفاوت یک اثر دراماتیک با یک اثر غیردراماتیک در نمایشی و تصویری بودن، داشتن حرکات و وجود عنصر داستان در اثر مورد نظر است؛ به عبارت دیگر عناصری که به خواننده یاری دهد تا شخصیت‌ها، وقایع و... را آن­گونه که هست، در ذهن خود مجسم سازد. حنیف، 1389، ص 12).



[1]. Dramatiq

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">